Rondje Nederland

Van Utrecht naar Rotterdam. In mijn oren Freek de Jonge. En ook gratis, want ik heb de leeftijd bereikt dat je af en toe gratis met de trein mag reizen.  Doel van deze reis is de Kunsthal in Rotterdam; daarna zie ik wel weer verder. Overzichtstentoonstelling van het werk van de fotograaf Rene Burri. Bekend geworden door ondermeer – hoe kan het ook anders – foto’s van Che Guevara in Cuba. Reportages voor Magnum. Wat mij bijzonder aanspreekt is dat hij niet het hele verhaal in een foto wil vertellen, maar meerdere foto’s het verhaal laat doen. Dit in tegenstelling tot Cartier Bresson, die juist focust op het beslissende moment; het moment waarop vorm, inhoud en compositie als het ware samenvallen. De expositie laat werk zien vanaf zijn eerste foto als dertienjarige. De expositie is nog tot en met zondag 4 juli zien.

Den Haag drie uur. Ik zie het hoofd van Marc Rutte en realiseer me in het centrum van de kabinetsformatie te staan. Ik de bekende mensen, Dominique van der Heijden, Bram Schilham; het is wachten tot er weer wat gebeurt. Pechtold steekt het Binnenhof over. Ik maak foto’s om wat te doen te hebben. Camera’s maken een halve cirkel om hem heen. Natuurlijk kan ik niet verstaan wat hij zegt. Gaat door een andere deur weer naar binnen. Rust keert weer; journaille zit op de grond en wacht op nieuwe actie. Waarom zien beveiligers er altijd zo sportschoolachtig uit, met kale knikker en zo? Is dat om te imponeren of sporten ze op kosten van de zaak om blijvend te imponeren. Misschien is imponeren wel het halve werk in deze branche.

Ik raak in gesprek met een oudere Haagse Damel; Sonja gaat volgend jaar naar Alexandrie in Egypte verhuizen. Als ik een foto van haar maak en die opstuur en contact houdt ben ik volgend jaar welkom in haar huis. Niks achter zoeken, ze nodigt iedereen uit die belangstelling heeft niet alleen maar tussen de Egyptenaren te zitten. Waarom ga je dan verkassen, als je dat niet wil. Ik heb het haar niet gevraagd. Wel de foto gemaakt en haar e/mailadres genoteerd. Ik mag iedereen meenenen, vrouw, kind, maakt niet uit.

Iedereen vliegt overeind! Actie op komst. Ik heb geluk: Job Cohen komt naar buiten. Hij kijkt zorgelijk, maar dat kan ook van de felle zon komen. Weer hetzelfde patroon van camera´s in een halve cirkel en vragen maar.
Job wandelt weg. Opnieuw keert de rust terug. Voor mij tijd om op pad te gaan naar het Lange Voorhout, waar beelden te ontdekken zijn. Den Haag Sculptuur 2010.

En op de terugreis vloog de trein in brand………….

Het Binnenhof

Het Binnenhof is in deze dagen een bron van vermaak. Het hele volk is op zoek naar bekende politici en dat wil nog wel eens lukken. Zoals vanmiddag Job Cohen en Femke Halsema en Alexander Pechtold. Camera’s vormen dan razendsnel een halve cirkel voor de gelukkigen en de vragen branden los. Ben benieuwd wat er in NOVA of Journaal van terug te zien is.

Volledig album bekijken

Teuge

Zo’n beetje de warmste dag van de week? In ieder geval warmer dan gisteren; denk ik. Kan ook suggestie zijn, trouwens. ‘t Is warm da’s vast en zeker. Ik ben neergestreken het terras van vliegveld Teuge. Een prettige, zonnige plek en ik zoek de schaduw op., Een gitzwarte helikopter land vlak voor me. Als ‘t ding stil is gaan staan lijkt het een SF- achtig ding; ‘t glimt in de zon. De wieken komen langzaam tot rust met steeds langzamere slagen. Nu blijkt het apparaat blauw te zijn; diep donker blauw. Tegelijkertijd komt een schattig 1- motorig dingetje tot stilstand. Een eenpersoons vliegertje. Een andere machine trekt een zweefvlieger omhoog en een tweede daalt. Drie mannen verlaten de heli. Wie zijn het? Wat komen ze hier doen? Misschien wel louche zaken…….. Welnee, dat zijn heerlijke spinsels.

Naast mij zit oud en middelbaar Teuge te verhalen. Van mensen die dood zijn gegaan. Al of niet plotseling. Over mensen die bestolen zijn en de dader niet durven aan te geven. `´t Interesseert me allemaal niks meer. Schijt op m´n familie. Ze komen niet bij dus wat moet ik bij hen doen….` Zo gaan de roddeltjes enige tijd door. Voor zover ik ´t kan verstaan komt een groot deel van de gemeenschap voorbij. De heli heeft zich weer gesloten en staart diep zwart in het luchtledige.

Ah, de parachute/ers gaan op pad. Langzaam glijdt het vliegtuig rustig grommend door mijn blikveld. Ik ruik de brandstof. ´t Lijkt op de geuren van Havanna! De roddel- ooms vertrekken met onbekende bestemming, ze hebben elkaar weer bevestigd in hun opvattingen over het vreemde van de mens. Dat lucht op, ze zijn tevreden over dit moment van eensgezindheid. Misschien is het morgen weer anders. Of zelfs vanavond al. Het terras stroomt langzaam vol met dagjesmensen, zakenlui en ander volk.

Ik zit hier graag, vooral als t mooi weer is. ´De vliegtuigjes prikkelen mijn fantasie. ´t Lepeltje voor mijn koffie verkeerd is te kort. Een euvel dat vaker voorkomt. Als gaat roeren verdwijnt het topje van mijn vinger in de koffie. Irritant. De eerste parachutisten dobberen door de lucht naar de grond. ergens in de buurt – buiten mijn blikveld - is een landingsplek.
Voor sommige mensen is de lunchpauze voorbij. Het werk wacht met smart. Ondanks de hitte. Voor ´t eerst sinds dagen voel ik weer tevredenheid over wat ik doe. Eigenlijk zou ik verder moeten schrijven aan mijn boek over Cuba. Nu even niet. Gierend stijgt een kleintje met hoge snelheid stijl omhoog. Wat moet dat heerlijk zijn om te doen! Ik hou van vliegen.

Rythm against Racism

Het plan om een weblog bij te houden leek me in Cuba nog wel aantrekkelijk. Ook om het na terugkomst voort te zetten. In de praktijk valt het bar tegen! Discipline en inhoud………

Afgelopen Zondag – 30 mei - naar de manifestatie Rythm against Racism geweest. Op de Dam in Amsterdam. Weer was prut, sfeer oke. Vond wel dat er weinig mensen waren, maar dat zal wel met ‘t weer te maken hebben gehad. Paar foto’s zien? Klik hier!
Vooraf de theeparty van de PvdA afdeling Amsterdam op het Museumplein. Ook nat; en helaas niet alleen door de thee……. Prachtig idee, dat wel. Enthousiaste mensen ook.

En mijn boek over Cuba gaat langzaam. Soms zeker en soms helemaal niet! En nu schijnt de zon volop en is het heerlijk warm. Ga buiten verder schrijven aan ‘t boek.