Het Stedelijk Museum in Amsterdam is een onaf museum. Gelukkig worden er in de gerenoveerde oudbouw wer exposities georganiseerd; “The Temporary Stedelijk 2” is vervolg op “(…) 1”. Nu staat de eigen collectie centraal. Werk van Fiona Tan, Bruce Nauman, Donald Judd, Willem de Kooning, Malevitsj, Mondriaan zijn een paar van de bekende namen die weer hangen & staan. Ook de TV- Buddha van Nam June Paik is opgenomen in “TV as”, een expositie over videokunst en de rol van de televisie. In “Recollections” staan twee beroemde en beruchte exposities uit begin van de zestiger jaren centraal: “Bewogen beweging” (1961) en “Dylaby” (1962). Werk van Jean Tinguely, Niki de St. Phalle, Alexander Calder. En als kers op de museum-taart: twee films van Ed van der Elsken, reportages van de oorspronkelijke exposities. Werk van Van der Elsken vind ik altijd weer mooi om te zien! Bovendien wordt Recollections begeleid door overzichten van de recensies, bonnetjes van aangekocht materiaal: Tinguely doet boodschappen bij de Bijenkorf en declareert 40 gulden (!). En dan de beoordeling door de nationale pers! Uit alles blijkt, dat de omslag in de kunst hier nog in de kinderschoenen staat. “Na de ingetogen borrel met eenvoudige hapjes gaat het museum weer doen wat het wil: mensen blij maken (!) en ………”.
Het is ook een dynamische expositie, na verloop van tijd werken vervangen worden door andere. De roulerende collectie van het Stedelijk.
En kunstboekhandelaar Franz König heeft een tijdelijk filiaal geopend in het Stedelijk! O verleiding, o kunst om niet te kopen! Prachtig!
“O, een cappucino….”, “nee, het is koffie verkeerd”, “sorry. ik ben groen hier….” In het cafe van het Haags Gemeentemuseum is het rustig. Alleen een paar dames van zekere leeftijd bespreken hoorbaar hun ziektekostenverzekeringen. Echt een museaal onderwerp!
Ik ben hier vooral voor de expositie van Laszlo Moholy-Nagy, “de kunst van het licht”. “Kunst betreft de meest omvattende , bruisende en beschaafde vorm van menselijk handelen. Dus is het biologische noodzaak. Kunst brengt het beste in de mens boven door middel van een verdichte expressie bestaande uit een veelvoud van belevingen”. Met dit citaat ga ik de expositie binnen.
Laszlo Moholy-Nagy was veelzijdig. Kunstenaar, criticus, denker, leraar; maakte reclames, films en experimenteerde met de mogelijkheden an uiteenlopende media; stichtte een opleiding in Amerika (The School of Design). Ook een zwerver, die na WO I door Europa zwierf en uiteindelijk in Chicago terecht kwam en daar overleed, In 1946.
In de expositie zijn meer dan 160 voorwerpen opgenomen, waarin zijn theorie over de kunst van het licht en de uitwerking daarvan de leidraad is. Aangevuld met Nederlandse geestverwanten als Mondriaan en Piet Zwart.
En het Haags Fotomuseum heeft Julian Schnabel binnengehaald. Met een serie enorme polaroids, gemaakt met een polaroidcamera zo groot als een koelkast! En dat is wel veel van het goeie in een zaal!
En als laatste in de serie ook nog in gestrekte draf naar het COBRA Museum in Amstelveen. En dat kwam zo.
"Patria o Libertad", daar ging het mij om. Over vaderlandsliefde, immigratie en hedendaags populisme. Citaat van de website: "Voordat Castro in Cuba aan het bewind kwam hadden de munten een afbeelding van de Cubaanse nationale held José Marti met de inscriptie ‘Vaderland en Vrijheid’; Fidel Castro veranderde de spreuk in ‘Vaderland of Dood’. Misschien staan we vandaag de dag voor de keuze ‘Vaderland of Vrijheid’: ¡Patria o Libertad!"
En als ik iets over Castro lees, ben ik een en al aandacht.
"Patria o Libertad", daar ging het mij om. Over vaderlandsliefde, immigratie en hedendaags populisme. Citaat van de website: "Voordat Castro in Cuba aan het bewind kwam hadden de munten een afbeelding van de Cubaanse nationale held José Marti met de inscriptie ‘Vaderland en Vrijheid’; Fidel Castro veranderde de spreuk in ‘Vaderland of Dood’. Misschien staan we vandaag de dag voor de keuze ‘Vaderland of Vrijheid’: ¡Patria o Libertad!"
En als ik iets over Castro lees, ben ik een en al aandacht.
Deze toelichting en het feit dat er kunstenaars uit ondermeer Cuba deelnemen was voor mij voldoende reden om te gaan. Misschien krijg ik extra materiaal voor mijn eigen Cuba- story? Dat lukte niet helemaal, maar wel wat beelden uit de video's die ik kan gaan gebruiken. DAT KOMT NOG TERUG!!
Is het nou allemaal de moeite waard geweest, mijn run langs deze musea.
Ja & nee!
Jazeker, omdat Stedelijk Museum voor mij altijd een genot is om te verblijven. De "Recollection" laat zien wat een museum volgens mij hoort te doen: blij maken en schokken. Het werk uit de collectie is mijn eigen feestje van herkenning en ook nostalgie. Werken die 40 jaar geleden mijn eerste kennismaking waren met de moderne kunst in het echt.
Laszlo is meer dan de moeite waard, niet alleen door het fotografische werk, maar juist door de veelzijdigheid die over je heenbruist als een vloedgolf van experimeteerdrift en vernieuwing.
Ja & nee!
Jazeker, omdat Stedelijk Museum voor mij altijd een genot is om te verblijven. De "Recollection" laat zien wat een museum volgens mij hoort te doen: blij maken en schokken. Het werk uit de collectie is mijn eigen feestje van herkenning en ook nostalgie. Werken die 40 jaar geleden mijn eerste kennismaking waren met de moderne kunst in het echt.
Laszlo is meer dan de moeite waard, niet alleen door het fotografische werk, maar juist door de veelzijdigheid die over je heenbruist als een vloedgolf van experimeteerdrift en vernieuwing.
Schnabel is een ander verhaal. Er zit prachtig werk tussen, maar ook dingen waar ik weinig mee kan beginnen (de overgeschilderde polaroids en de polaroids die gemaakt zijn van foto’s van Franse psychiatrische patienten). Dat is werk wat mij niets doet, wat ik in sommige gavellen niet mooi vind en het toevoegen van verf niets extra's doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten