Terras, koffie, rust, kade, verliefde paartjes, winkelcentrum. Rust in de stad. Nazomer met een aangename temperatuur. En daar zit je dan.
De Brink is verlaten.Een handjevol mensen passeert me op het terras van Hotel Royal Deventer. Aangevuld met een enkele fietser. Ook het op het terras heerst een serene rust. Slechts een enkele luide stem verraadt dat er menselijk leven is. ‘Stagiaires’ is één van de woorden die ik opvang.
De foto’s zijn in zwart wit. Dat is een keus, die ik maakte om wat afstand te scheppen. Afstand van het nu. Dat vind ik één van de effecten van zwart wit. Afstand en tegelijkertijd ook lichte prikkeling voor extra aandacht. We zijn zo gewend om alles in kleur te bekijken, dat het verdwijnen van kleur een licht vervreemdende prikkeling geeft. Ik wil ‘t geen meerwaarde noemen – wat dikwijls wel gezegd wordt – maar een andere waarde. Zwart wit geeft een foto een andere waarde. Of misschien nog beter, een vervangende waarde. Zwart wit vervangt kleur.
Over het algemeen hou ik erg van drukte, stadse drukte. Niet van de Kalverstraat in Amsterdam; verder graag wat reuring om me heen. Toch is dit ook wel lekker. Misschien heeft dat ook te maken met mijn stemming.
Ik wandel terug naar het station om de reis naar huis te beginnen. Goede reis, wens ik mijzelf en stap in de trein.
Weinig gebeurt, wel op aangename manier de hele middag kunnen ontspannen. Da’s ook erg prettig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten