Open Monumentendag 201

Volledig album bekijken

Het is natuurlijk wel een rommeltje in sommige hallen, maar dat hoort bij een oude fabriek die al jaren niet meer in gebruik is. Oude industriële gebouwen hebben op mij een wonderlijke invloed. Aan de ene kant vind ik ze bedreigend door hun verval en duisternis en aan de andere kant zijn ze ongelofelijk intrigerend. En dat heeft vooral te maken met de geschiedenis; de industriële geschiedenis van de gebouwen. Daar ontkom je niet aan als je door de verschillende hallen sluipt. Hier hebben mensen gezwoegd en geploeterd voor hun bestaan. Hier hebben mensen trots gewerkt aan een product waarin ze geloofden. Een product dat overal op de wereld te koop is en bekend is. Tenminste, dat denk ik.En zelfs als dat niet zo is, is het een fantasie die heel goed past bij de sfeer van de gebouwen. Het is een vorm van levende geschiedenis zonder dat er mensen daadwerkelijk rondlopen. Dat maakt het zo mooi om daar rond te lopen en te fantaseren.
Licht en donker. Misschien zijn deze hallen wel een metafoor voor het bestaan. Ons leven kent lichte en donkere kanten en dat zie ik ook in deze industriële gebouwen. Is dat ook een deel van de fascinatie? Misschien wel.
Dan is een rondgang door de hallen een rondgang door het leven.

Eng in hun donkerte en dat geldt ook voor de donkere kanten van het leven. De zelfkant is donker, net zo donker als sommige hallen. Ik draaf door. Natuurlijk, maar het is de verleiding van de associatie. de ongebreidelde associatie die voortkomt uit mijn fascinatie voor deze gebouwen. Eng en toch met een grote aantrekkingskracht.
Ik loop hier doorheen, maar wel alleen als er ook andere mensen lopen! in m’n eentje? nee, geen denken aan!
Zware deuren die onverwacht in het slot kunnen vallen. Volledige duisternis die alleen door een enkele open deur wordt doorbroken. Valt die deur dicht, dan is het leven voorbij. Dan rest de volledige duisternis. Een duisternis die alle ruimte geeft aan geesten en spoken om ongestoord hun gang te gaan. De hel op aarde?  Misschien wel. Alleen zal ik dat nooit weten. Want ik wacht niet af wat er gebeurt als de deur zich sluit. Voor die tijd ben ik weg!