10 JULI 2013, 21:48
Na het bezoek aan het obesitas-instituut, het verslinden van een heerlijk ongezonde vette hap en witte wijn is het tijd om de balans van mijn bezoek aan het Groninger Museum op te maken. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, vooral als ' t gaat om de expositie Fuck Off 2. Eerst maar de Russische vrouwen. de expositie toont werken van vrouwelijke avant-gardisten van 1907 tot 1934; geëmancipeerdeen zelfverzekerde kunstenaars nast hun mannelijke collega's. Geïnspireerd door de internationale avant-garde, vooral de kubisten in Frankrijk en de futuristen in Italië. Een andere drijfvaaer zijn de revolutionaire ideeën uit die tijd. Naar mijn idee wordt het nogal groots aangezet. Kubistisme, suprematisme, contructivisme, kubo-futurisme, ja die stromingen zijn duidelijk in het werk. De expo laat niet zien dat zij door hun werk cruciaal waren voor de artistieke en maatschappelijke ontwikkeling van hun tijd. Het feit dat zij duidelijk manifesteerden als een groep vrouwen naast en gelijkwaardig aan de mannelijke kunstenaars is wel het belangrijke maatschappelijke aspect. Eerder als vrouw, dan als kunstenaar. Het is ook geen gote expo en dat hoeft geen bezwaar te zijn als het de kern raakt van het werk van deze kunstnaars. Hebben ze zich in hu werk uitsluitend gericht op schilderen (met uitzondering van een stille film uit 1924)? De catalogus is uitverkocht; ik heb bladerend door het inkijk exemplaar het idee gekregen, dat er veel meer te vertellen is dan de expo laat zien. Alleen soms al door de portretten van de kunstenaars zelf. Krachtige gezichten. De catolugus is een Duitstalige uitgave, tja. En de tweede expositie, Fuck Off 2, brengt me in verarring. Heftig, rauw, hard, confronterend, niet voor tere zielen, protest, kritisch commentaar op gebeurtenissen. Zonder voorbereiding helemaal een dreun na de rustiger werken van de Vrouwen van de revolutie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten